karate.gr 02 -  Η Απόφαση του Αρείου Πάγου

Πρώτη δημοσίευση:   29/1/2003

 Αρχική     Επικαιρότητα     Περιεχόμενα Αναγνώρισης

Καταχωρήσεις στο karate.gr Διοργανώσεις Στηρίξτε το karate.gr με 20 €/έτος!

 


 Αριθμός Απόφασης 110/2003                    

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Δ' Πολιτικό Τμήμα               

 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Δημήτριο Σουλτανιά, Αντιπρόεδρο, Παύλο Μεϊδάνη, Κωνσταντίνο Βαλμαντώνη, Νικόλαο Κασσαβέτη, και Ανάργυρο Πλατή, Αρεοπαγίτες. .      

ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 20 Δεκεμβρίου 2002, με την παρουσία και της Γραμματέως Μάρθας Ψαραύτη, για να δικάσει μεταξύ:

Του αναιρεσείοντος:

Αθλητικού σωματείου με την επωνυμία «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΤΕ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ιωάννη Κάρμη.

 

Των αναιρεσιβλήτων:

1. Αλλοδαπού Σωματείου με την επωνυμία «EUROPEAN TRADITIONAL KARATE FEDERATION» (ΕΥΡΩΠΑϊΚΗ  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΚΑΡΑΤΕ), που εδρεύει στο Μιλάνο Ιταλίας και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Βασίλειο Γιαννόπουλο και

2. αθλητικού Σωματείου, με την επωνυμία «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΚΑΡΑΤΕ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, για το οποίο εμφανίσθηκε ο Πρόεδρός του Ευθύμιος Περσίδης του Κοσμά, κάτοικος Χαλανδρίου, ο οποίος παραστάθηκε με τον ίδιο ως άνω πληρεξούσιο δικηγόρο του.

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 9 lουνίου 1995 τριτανακοπή του ήδη αναιρεσείοντος, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 72/1996 του ίδιου Δικαστηρίου και 10383/1996 του Εφετείου Αθηνών. Στη συνέχεια ασκήθηκε η από 17 Ιουνίου 1997 τριτανακοπή του ήδη πρώτου αναιρεσίβλητου ενώπιον του Εφετείου Αθηνών, επί της οποίας εκδόθηκε η 3914/2000 απόφαση, την αναίρεση της οποίας ζητεί το αναιρεσείον με την από 27 Ιουνίου 2001 αίτησή του.

Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Παύλος Μεϊδάνης ανάγνωσε την από 15 Μαρτίου 2002 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης. Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αίτησης και ο πληρεξούσιος των αναιρεσιβλήτων την απόρριψή της και καθένας την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

I. Από τις διατάξεις των άρθρων 566 παρ. 1 και 577 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ, που εφαρμόζονται και κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρ. 741 Κ.Πολ.Δ.), συνάγεται ότι για να είναι ορισμένοι οι λόγοι αναίρεσης από το άρθρο 559 αρ. 1 και 19 Κ. Πολ.Δ. για παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου και έλλειψη νόμιμης βάσης λόγω ανεπαρκών ή αντιφατικών αιτιολογιών αντίστοιχα, πρέπει, πλην των άλλων στοιχείων, να αναφέρονται στο αναιρετήριο οι παραδοχές, τα πραγματικά δηλαδή περιστατικά που το δικαστήριο της ουσίας δέχθηκε, υπό τα οποία και τελέσθηκε η παραβίαση του κανόνα ουσιαστικού δικαίου στην πρώτη περίπτωση ή τα οποία αφορούν το ουσιώδες για την έκβαση της δίκης ζήτημα που φέρεται ότι ανεπαρκώς ή αντιφατικά αιτιολογείται στη δεύτερη περίπτωση (Ολ. ΑΠ 32/1996). Στην προκειμένη περίπτωση το αναιρεσείον με τους πρώτους, δεύτερο και τρίτο λόγους της αναίρεσης, από το άρθρο 559 αρ. 1 και 19 Κ. Πολ.Δ., προβάλλει την αιτίαση ότι το Εφετείο, που δίκασε και δέχθηκε ως κατ' ουσίά βάσιμη την από 17-6-1997 τριτανακοπή των αναιρεσιβλήτων για ακύρωση της 10383/1996 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, παραβίασε τις διατάξεις των άρθρων 1,7,13 και 14 ν. 75/1975, του ν. 2725/1999 και του άρθρου 12 παρ. 1 του Συντάγματος, και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχει αιτιολογίες, αλλιώς έχει ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες, χωρίς όμως να αναφέρει στο αναιρετήριο τις ουσιαστικές παραδοχές του Εφετείου. Έτσι προβαλλόμενοι οι λόγοι αυτοί της αναίρεσης. πρέπει,. σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, να απορριφθούν ως αόριστοι και συνακόλουθα ως απαράδεκτοι. Ο πρώτος δε λόγος της αναίρεσης από το άρθρο 559 αρ. 19 Κ.Πολ.Δ. κατά το μέρος, με τον οποίο αποδίδεται η πλημμέλεια ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχει αιτιολογία, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, γιατί από την απόφαση αυτή προκύπτει ότι έχεικαl μάλιστα αναλυτική, αιτιολογία. Περαιτέρω το Εφετείο έλαβε υπόψη και τον απέρριψε ως αβάσιμο τον προταθέντα ισχυρισμό του αναιρεσείοντος, ότι η σύσταση του δευτέρου των αναιρεσίβλητων σωματείου δεν ήταν σύννομη λόγω ελλείψεως του αναγκαίου κατά νόμο αριθμού των σωματείων ιδρυτικών μελών, τα οποία ήσαν μόνο πέντε (5) και όχι τουλάχιστον δέκα(1 Ο). Συνεπώς ο πρώτος λόγος της αναίρεσης κατά το δεύτερο μέρος, από το άρθρο 559 αρ. 8 Κ. Πολ.Δ. πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

Ι Ι. Από το άρθρο 436 Κ. Π ολ. Δ. προκύπτει ότι τα δημόσια έγγραφα αποτελούν πλήρη απόδειξη ως προς όσα γεγονότα βεβαιώνονται σ' αυτά ότι έγιναν από το πρόσωπο που τα συνέταξε ή ότι έγιναν ενώπιόν του. Εξ άλλου κατά το άρθρο 559 αρ. 12 Κ. Πολ.Δ. αναίρεση επιτρέπεται, αν το δικαστήριο παραβίασε τους ορισμούς του νόμου σχετικά με τη δύναμη των αποδεικτικών μέσων. Για να είναι ορισμένος ο λόγος αυτός αναίρεσης, αν πρόκειται για δημόσιο έγγραφο, πρέπει να αναφέρεται στο αναιρετήριο το περιεχόμενο του εγγράφου και ποια γεγονότα βεβαιώνει ο συντάκτης τους ότι έγιναν από αυτόν ή ενώπιόν του, ως προς τα οποία το δημόσιο έγγραφο αποτελεί πλήρη απόδειξη. Στην προκειμένη περίπτωση το αναιρεσείον με το δεύτερο λόγο της αναίρεσης κατά το πρώτο μέρος, από το άρθρο 559 αρ. 12 Κ. Πολ.Δ., προβάλλει την αιτίαση, ότι το Εφετείο δεν προσέδωσε αποδεικτική δύναμη πλήρους απόδειξης στα προσκομισθέντα και επικληθέντα από αυτήν υπ' αριθ. πρωτ. ΓI17687113-6­1995 και ΓI281519-3-1995 δημόσια έγγραφα της ΓενικήςΓραμματείας Αθλητισμού σε σχέση με τα προσαχθέντα απότους αναιρεσιβλήτους υπ' αριθ. 36986/24-5-1995,12773/27­12-1994 από 10-7-97 και 23-2-1999 ιδιωτικά έγγραφα. Ο λόγος αυτός της αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως αόριστος, γιατί δεν αναφέρεται στο αναιρετήριο ούτε το περιεχόμενο των δημοσίων εγγράφων, ούτε ποία γεγονότα βεβαιώνει ο γενικός Γραμματεύς Αθλητισμού ότι έγιναν από αυτόν ή ενώπιόν του.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 Απορρίπτει την από 27-6-2001 αίτηση του αθλητικού σωματείου με την επωνυμία «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΤΕ» για αναίρεση της 3914/2000 απόφασης του Εφετείου Αθηνών. Και 

Καταδικάζει το αναιρεσείον αθλητικό σωματείο στη δικαστική δαπάνη των αναιρεσιβλήτων, την οποία ορίζει σε χίλια εξήντα (1.060) Ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου 2003.

Ο  ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                     Η  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 (υπογραφη)                                                                (υπογραφή)


karate.gr - για όσους ξέρουν να διαβάζουν!

 Αρχική     Επικαιρότητα     Περιεχόμενα Αναγνώρισης