karate.gr:  04 - Περιεχόμενα Βιογραφικών

Χιντετάκα Νισιγιάμα: μια Περιληπτική Βιογραφία

Ιάπωνας μάστερ του Καράτε, συγγραφέας και πρωτοπόρος διοικητικός.

Γεννημένος στο Τόκιο το 1928 από πατέρα δικηγόρο, ο Χιντετάκα Νισιγιάμα άρχισε την εκπαίδευσή του στο καράτε το 1943 κάτω από την επίβλεψη του Φουνακόσι Γκιτσίν (1868-1957) στο θρυλικό ντότζο Shoto-kan του δεύτερου, ο οποίος ήταν ήδη 75 χρόνων και είχε τη φήμη ενός θρύλου. Εκείνη την εποχή το Καράτε δεν ήταν ακόμα δημοφιλές. Άλλες μαχητικές τέχνες, όπως το τζούντο και το κέντο, διδάχθηκαν ως υποχρεωτικές στην ιαπωνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μετά από μια δύσκολη αναζήτηση, ο Νισιγιάμα βρήκε τον μάστερ Φουνακόσι και το dojo του στο Τόκιο και συνέχισε τη μαθητεία του κάτω από τις οδηγίες του Φουνακόσι και αφότου πήγε στο κολέγιο και μετά. Η προπόνηση αποτελείτο κυρίως από τις βασικές τεχνικές (kihon) και τα Κάτα, ενώ έλειπαν παντελώς οι ελεύθεροι αγώνες.

Δύο χρόνια αργότερα, όταν γράφεται στο πανεπιστήμιο Τακουσόκου, γίνεται μέλος της ομάδας καράτε του πανεπιστημίου, της οποίας γίνεται αρχηγός το 1949. Αργότερα γίνεται ένας από τους ιδρυτές της Πανιαπωνικής Κολεγιακής Ομοσπονδίας Καράτε και ο πρώτος της πρόεδρος.

Ο Νισιγιάμα παίρνει πτυχίο στα Οικονομικά από το Τακουσόκου το 1951 και τον ίδιο χρόνο γίνεται συνιδρυτής της JKA (Japan Καράτε Association) και εκλέγεται μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου.

Το 1952, επιλέγεται μέλος του ειδικού επιτελείου εκπαιδευτών στις μαχητικές τέχνες για το πρόγραμμα εκπαίδευσης των ανδρών της Strategic Air Command (SAC) των ΗΠΑ στην Ιαπωνία. Οι άνδρες της SAC εκπαιδεύονταν στα τζούντο, αϊκίντο και καράτε στο Κόντοκαν. Στους άλλους εκπαιδευτές αυτού του προγράμματος περιλαμβάνονταν οι Γκιτσίν Φουνακόσι, Μασατόσι Νακαγιάμα, και Ισάο Ομπάτα.

“Κληθήκαμε στις αμερικανικές βάσεις για να εκπαιδεύσουμε. Ήμουν ο νεώτερος. Κάθε φορά που πήγαμε στις βάσεις, μας περιμένανε για να δώσουμε τις επιδείξεις. Αυτοί ήταν πολύ σκληροί, έπρεπε να σπάσω τόσα πολλά σανίδια, ώστε αρκετά σύντομα τα χέρια μου και οι πήχεις μου ήταν σε κακή κατάσταση. Αυτό συνέβαινε 3 ή 4 φορές την ημέρα και σε λίγο δεν θα μπορούσα να κουνήσω τα χέρια μου.”

Σύμφωνα με ένα μαθητή του μάστερ Νισιγιάμα, “... πολλές φορές οι αμερικανικοί εκπαιδευτές έφερναν στον κ. Νισιγιάμα πολύ παχιές σανίδες που ήταν μουλιασμένες στο νερό. Ο κ. Νισιγιάμα δεν απέτυχε ποτέ να σπάσει αυτές τις σανίδες και ποτέ δεν ζήτησε από μεγαλύτερους συναθλητές του να τις σπάσουν αντί αυτού.” Αν και αυτό ήταν μια δύσκολη περίοδος για τον μάστερ Νισιγιάμα και τους ενθουσιώδεις συντρόφους του στο καράτε, τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει ότι το καράτε θα μπορούσε να διαδοθεί διεθνώς.”

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του δοκιμαστικού αυτού προγράμματος στην Ιαπωνία, η SAC  καλεί , το 1953, το Νισιγιάμα στις ΗΠΑ ως μέλος δεκαμελούς ομάδας εκπαιδευτών μαχητικών τεχνών από την Ιαπωνία. Η ομάδα αυτή κάνει περιοδεία σε βάσεις της SAC στις ΗΠΑ δίνοντας σεμινάρια τζούντο, καράτε και αϊκίντο και θεωρήθηκε από τους Ιάπωνες ως η πρώτη μεγάλη ευκαιρία να εξάγουν την πολιτιστική τους κληρονομιά στον τομέα των μαχητικών τεχνών.

Το 1954 η JKA ιδρύει το πρώτο της honbu dojo, στο Τόκιο, αποκτά επίσημη αναγνώριση από το Υπουργείο Παιδείας της Ιαπωνίας, ο Φουνακόσι αποσύρεται λόγω ηλικίας και την JKA αναλαμβάνουν οι Μασατόσι Νακαγιάμα και Χιντετάκα Νισιγιάμα. Ένα φιλόδοξο σχέδιο συλλαμβάνεται: να δημιουργηθεί μια ομάδα κορυφαίων εκπαιδευτών, οι οποίοι να εγκατασταθούν προσωρινά σε διάφορες χώρες και να μεταφυτέψουν σε αυτές το αναπτυγμένο πλέον καράτε.

Αυτό και έγινε. Ο Χιροκάζου Καναζάβα, ο επί τρία συνεχή χρόνια πρωταθλητής-φαινόμενο της JKA, ήταν ο πρώτος. Ακολούθησαν ο Οκαζάκι που πήγε στην Αμερική, ο Κάζε στη Γαλλία, ο Σιράι στην Ιταλία, ο Ενοέντα στην Αγγλία και ο Νισιγιάμα στην Αμερική. Έτσι το Σότοκαν JKA άρχισε να διαδίδεται σε όλο τον κόσμο.

Το βιβλίο Καράτε: The Art of Empty-Hand Fighting, που γράφηκε το 1960 με έναν από τους δύο συγγραφείς τον Νισιγιάμα θεωρείται ακόμα και σήμερα ένα καθοριστικό βιβλίο για το θέμα του καράτε. Έχει κάνει κοντά στις 90 ανατυπώσεις και θεωρείται το best selling book στη βιβλιογραφία του καράτε μέχρι σήμερα.

Τον Ιούλιο του 1961, οι εκπαιδευμένοι της SAC στο καράτε και τα μέλη της JKA που κατοικούσαν στις ΗΠΑ  προσκάλεσαν το Νισιγιάμα να επισκεφτεί την Αμερική. Αργότερα εκείνο το έτος, ο Νισιγιάμα οργάνωσε την All American Καράτε Federation (AAKF) ως εθνική ερασιτεχνική οργάνωση Καράτε. Το Νοέμβριο του ίδιου έτους, ο Νισιγιάμα οργάνωσε κάτω από τον έλεγχο της AAKF το πρώτο εθνικό Καράτε πρωτάθλημα στο Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, όπου ίδρυσε επίσης το dojo του. Από τότε Νισιγιάμα είναι μια σημαντική δύναμη στη διάδοση του στυλ Σότοκαν Καράτε στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό. 

Το 1965, Νισιγιάμα οργάνωσε μια επιτροπή με τη συνεργασία των σημαντικότερων ιαπωνικών συστημάτων Καράτε η οποία οδήγησε στο πρώτο πρωτάθλημα Καράτε Καλής Θέλησης των Ηνωμένων Πολιτειών εναντίον της Ιαπωνίας. Λόγω της συμμετοχής όλης της Πανιαπωνικής Κολεγιακής Ομάδας Καράτε, αυτό το γεγονός έγινε το πρώτο αληθινά διεθνές πρωτάθλημα Καράτε.

Το 1968, ο Νισιγιάμα οργάνωσε το πρώτο Invitational (με πρόσκληση επιλεγμένων αθλητών) παγκόσμιο πρωτάθλημα Καράτε που διεξήχθη στο Sports Arena του Λος Άντζελες από κοινού με το Ολυμπιακό Αναμνηστικό Πρωτάθλημα που φιλοξενήθηκε από την Ομοσπονδία Καράτε του Μεξικού στην Πόλη του Μεξικού. Μια διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος κατέληξε σε μια συμφωνία για να διαμορφωθεί ένας διεθνής οργανισμός Καράτε και για να διοργανώσει το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημά του στο Τόκιο. Το 1970, κατά τη διάρκεια μιας αναδιοργάνωσης της AAKF ως το σώμα που κυβερνά το Παραδοσιακό Καράτε, η ομάδα Καράτε της JKA διαχωρίστηκε και έγινε JKA-US, μέλος της AAKF. 

Το Νισιγιάμα συνέχισε ως πρόεδρος της JKA-US και επίσης ως πρόεδρος της AAKF. Τον Απρίλιο εκείνου του ίδιου έτους, η AAKF έγινε μέλος της Ολυμπιακής Επιτροπής των ΗΠΑ. 

Το 1973, Ο Νισιγιάμα συν-ίδρυσε την Παναμερικανική Ένωση Καράτε (PAKU) και εκλέχτηκε ως ο πρώτος Εκτελεστικός Διευθυντής της. Το πρώτο πρωτάθλημα της PAKU οργανώθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο. 

Με βάση μια συμφωνία του 1968 που διαμορφώθηκε στη διάσκεψη της Πόλης του Μεξικού, διοργανώθηκαν πρωταθλήματα στο Τόκιο (1970) και το Παρίσι (1973). Αυτά τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα οδήγησαν σε διαφωνίες που προκλήθηκαν από την έλλειψη επίσημου διεθνούς οργανισμού. Μια διεθνής συνεδρίαση ακολούθησε αργότερα στην πόλη της Νέας Υόρκης με συνέπεια το σχηματισμό της International Amateur Καράτε Federation (IAKF), όπου ο Νισιγιάμα εκλέχτηκε ως εκτελεστικός διευθυντής της. Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα της IAKF διοργανώθηκε στο Λος Άντζελες το 1975.

Στη συνέχεια ο Νισιγιάμα επίβλεψε το σχηματισμό της Επιτροπής Μεσογειακών Αγώνων Καράτε και της Βολιβιανής Ομοσπονδίας Καράτε το 1976. Επίσης εκείνο το χρόνο, ενεργώντας εξ ονόματος της IAKF, υπέβαλε μια αίτηση στη διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή ζητώντας την ολυμπιακή αναγνώριση για το Καράτε. 

Αργότερα το 1977, ο Νισιγιάμα υποστήριξε το σχηματισμό της Συνομοσπονδίας Καράτε της Κεντρικής Αμερικής/Καραϊβικής, καθώς και της Ερασιτεχνικής Ομοσπονδίας Καράτε της Ασίας/Ωκεανίας.

.  Αλλά τα πρώτα προβλήματα εμφανίζονται, όταν αποδεικνύεται δύσκολος ο έλεγχος όλων αυτών των παραρτημάτων από την Ιαπωνική JKA.

Το 1979, σύμφωνα με τον Αμερικανικό νόμο που ρυθμίζει τη λειτουργία των ομοσπονδιών του εθνικού ερασιτεχνικού αθλητισμού, η All American Καράτε Federation ενσωματώθηκε στην American Amateur Καράτε Federation, έναν κοινωφελή, μη κερδοσκοπικό οργανισμό.  Ο Νισιγιάμα εκλέχτηκε ως ο πρώτος Πρόεδρός του. 

Το 1981, πρόσφερε επίσης την υποστήριξή του στο σχηματισμό της Νότιο-Αμερικανικής Συνομοσπονδίας Καράτε και της Βορειο-Αμερικανικής Συνομοσπονδίας Καράτε.  

Το 1985, η IAKF άλλαξε το όνομά της στο International Traditional Καράτε Federation (ITKF), αναφέροντας σαν ειδοποιό διαφορά πλέον τη λέξη “Παραδοσιακό” στον τίτλο της, επειδή η λέξη "καράτε" είχε γίνει πλέον ένας γενικός όρος που αναφερόταν σε μια ποικιλία αθλημάτων ασχέτως προέλευσης, μελέτης, τέχνης και φιλοσοφίας, μόνο και μόνο επειδή περιλάμβαναν γροθιές και λακτίσματα. Όπως δηλώνει και ο ίδιος, ο στόχος του ήταν να κρατήσει την παράδοση της πραγματικής τέχνης του Καράτε, διότι περί τέχνης πρόκειται και όχι περί απλού αθλήματος. Η ITKF, υπό την καθοδήγηση Νισιγιάμα, κατόρθωσε να καταστήσει σαφές ότι αυτή ήταν το σώμα διακυβέρνησης του Παραδοσιακού Καράτε.

Το 1987, η ΔΟΕ επίσημα επιβεβαίωσε ότι η ITKF ήταν το σώμα διακυβέρνησης του Παραδοσιακού Καράτε. Πράγμα που επιβεβαιώνεται και το 1989, αλλά και το 1993 με απόφαση της ολομέλειας της ΔΟΕ.

Η φήμη του Νισιγιάμα έχει διαδοθεί πρώτιστα λόγω της ανώτερης τεχνικής του πείρας και της πειθαρχημένης διδασκαλίας του. 

Μεταξύ των πρώτων μαθητών του είναι οι πρωταθλητές Ιαπωνίας Hiroshi Shirai και Takeshi Oishi. Διατέλεσε εκπαιδευτής ενός πλήθους διεθνών και εθνικών εκπαιδευτών, εθνικών πρωταθλητών και προσωπικοτήτων. 

Το Νισιγιάμα συνεχίζει να καθοδηγεί στο Κεντρικό του Dojo στο Λος Άντζελες και διευθύνει ένα βαρυφορτωμένο  πρόγραμμα διεξάγοντας σεμινάρια και σειρές μαθημάτων στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό. Επίσης παράγει νέα κείμενα και εγχειρίδια καθώς επίσης και βιντεοταινίες οδηγιών σχετικά με το Παραδοσιακό Καράτε. 

Ο μάστερ Νισιγιάμα εργάζεται τώρα σε ένα νέο βιβλίο Καράτε, που στοχεύει να διδάξει το Καράτε στους εκπαιδευτές. Θεωρεί ότι σε πολλές γεωγραφικά μεγαλύτερες χώρες όπως στις ΗΠΑ, τείνει να δημιουργηθεί μια έλλειψη συνοχής μεταξύ των εκπαιδευτών και των μεθόδων διδασκαλίας τους επειδή δεν μπορούν να συνεργάζονται συχνά κυρίως λόγω της απόστασης. Ελπίζει ότι αυτό το βιβλίο θα ανεβάσει το επίπεδο της εκπαίδευσης και την φιλοσοφία του Καράτε σε κάθε χώρα που διδάσκεται η τέχνη. 
Ο μάστερ Νισιγιάμα συνεχίζει να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για τη διδασκαλία του Καράτε. Είναι αυτή την περίοδο ο Διευθυντής της AAKF και ο Πρόεδρος της ITKF και ένας από τους βαθμολογικά υψηλότερους βαθμοφόρους μαύρης ζώνης καράτε (9ο Dan). Κατοικεί στο Λος  Άντζελες με τη σύζυγό του και τις τρεις κόρες τους.

Τα κυριότερα χρονικά σημεία της βιογραφίας

 1928- γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου στο Τόκιο, Ιαπωνία.

 1933- αρχίζει την εκπαίδευση στο Κέντο.

 1938- αρχίζει την εκπαίδευση στο τζούντο

 1943- παίρνει το πρώτο νταν στο Κέντο.
Αρχίζει την εκπαίδευση στο καράτε στο dojo του Γκιτσίν Φουνακόσι, το Σότοκαν.

 1945- γράφεται στο πανεπιστήμιο Τακουσόκου και στην πανεπιστημιακή ομάδα καράτε του Τακουσόκου

 1946- παίρνει το πρώτο νταν στο Καράτε.

 1948- παίρνει το δεύτερο νταν στο Καράτε.

 1949- ονομάζεται αρχηγός της ομάδας καράτε του Τακουσόκου. Εκλέγεται πρόεδρος της τοπικής ομάδας της κολεγιακής ένωσης.

 1950- παίρνει το τρίτο νταν στο Καράτε. Γίνεται συνιδρυτής της Πανιαπωνικής Ένωσης Καράτε και εκλέγεται πρώτος πρόεδρος.

 1951- παίρνει δίπλωμα οικονομικών από το Τακουσόκου. Ονομάζεται διευθυντής της Japan Καράτε Association.

 1952- επιλέγεται μέλος του εκπαιδευτικού επιτελείου στις μαχητικές τέχνες για την Strategic Air Command (SAC). Οι άνδρες της SAC πήραν μαθήματα στο τζούντο, το aikido και το καράτε στο Kodokan. Οι άλλοι εκπαιδευτές καράτε ήταν οι μάστερς Νακαγιάμα, Ομπάτα και άλλοι.

 1953- προσκαλείται από το γενικό διοικητή Λεμέι της SAC, μαζί με άλλους εκπαιδευτές μαχητικών τεχνών, για να περιοδεύσουν στις βάσεις της  SAC στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ονομάζεται προϊστάμενος του Τμήματος Εκπαιδευτών της Japan Καράτε Association.

 1960- εκδίδεται το βιβλίο του: “Καράτε, The Art of Empty-Hand Fighting”, το πιο αυθεντικό και το βιβλίο με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία του καράτε.

1961- έρχεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και οργανώνει την All American Καράτε Federation (AAKF). Το πρώτο πρωτάθλημα Καράτε της AAKF διοργανώθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λος Άντζελες.

 1965- οργανώνει το πρώτο τουρνουά Καλής Θελήσεως των ΗΠΑ εναντίον Ιαπωνίας. Η συμμετοχή όλης της ομάδας της Πανιαπωνικής Κολεγιακής Ένωσης της Ιαπωνίας χαρακτηρίζει το τουρνουά ως το πρώτο επίσημο διεθνές γεγονός για το καράτε.

 1968- οργανώνει το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα με πρόσκληση επίλεκτων, που έλαβε χώρα στο Sports Arena του Λος Άντζελες διοργανωμένο από κοινού με το Ολυμπιακό Αναμνηστικό Πρωτάθλημα που φιλοξενήθηκαν από τη Ομοσπονδία Καράτε του Μεξικού στην Πόλη του Μεξικού. Η Διεθνής Διάσκεψη κατά τη διάρκεια του τουρνουά συμφωνεί να διαμορφώσει έναν διεθνή οργανισμό Καράτε, ο οποίος θα διοργανώσει το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα καράτε στο Τόκιο, Ιαπωνία.

 1973- συν-ιδρύει την Pan American Καράτε Union (PAKU) και εκλέγεται πρώτος εκτελεστικός διευθυντής. Το πρώτο πρωτάθλημα της PAKU διοργανώθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία.

 1974- μετά από την ιδρυτική διεθνή διάσκεψη για την International Amateur Καράτε Federation (IAKF) στη Νέας Υόρκης, ο Χιντετάκα Νισιγιάμα εκλέγεται Εκτελεστικός Διευθυντής της. Το όνομα της IAKF αλλάζει αργότερα σε International Traditional Καράτε Federation (ITKF).

 1975- το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα καράτε της IAKF διοργανώνεται στο Sports Arena του Λος Άντζελες. 

 1981- αυτήν την περίοδο είναι πρόεδρος της JKA International των ΗΠΑ, Πρόεδρος της American Amateur Καράτε Federation (AAKF), και ο άμεσος διάδοχος στην All American Καράτε Union.

Την 1η Νοεμβρίου 2003, ο μάστερ Vincent Cruz και οι Yudansha της International San Ten Καράτε Association αναγνώρισαν τυπικά τον μάστερ Χιντετάκα Νισιγιάμα ως Judan, δηλαδή στη δέκατη και υψηλότερη βαθμίδα του παραδοσιακού καράτε. Ο μάστερ Νισιγιάμα αρχικά προσπάθησε να αποφύγει την τιμή, αλλά η κίνηση αυτή ήταν αποτέλεσμα της βαθιάς αγάπης και σεβασμού της ηγεσίας της ISKA προς το πρόσωπό του. Το πλαισιωμένο πιστοποιητικό επιβράβευσε την ισόβια αφοσίωσή του στο παραδοσιακό καράτε, την έρευνά του και τη συνεχή αναζήτησή της αλήθειας. Ο συγγραφέας του best seller όλων των εποχών βιβλίου μαχητικών τεχνών "Karate, the Art of Empty Hand Fighting" (τώρα στην ενενηκοστή εκτύπωσή του), Χιντετάκα Νισιγιάμα είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο αναγνωρισμένους μεγάλους δασκάλους μαχητικών τεχνών όλων των εποχών.

(τιμητικές διακρίσεις)   (κείμενα συνεντεύξεων)

karate.gr - για όσους ξέρουν να διαβάζουν!

  Αρχική      Επικαιρότητα      Βιογραφικά   .