Το Ελληνικό Καράτε

Κυνηγός της Απάτης από Χόμπι!

Η ιστορία του Καράτε από μια επίσημη κρατική ομοσπονδία, όπως είναι η Ελληνική Ομοσπονδία Καράτε (ΕΛΟΚ), η οποία επιχορηγείται με 150 εκατομύρια δρχ. το χρόνο από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, κάθε άλλο παρά ικανοποιητική μπορεί να χαρακτηριστεί, αν γράφεται όπως γράφεται από την ΕΛΟΚ στην ηλεκτρονική της σελίδα www.elok.org. Αυτή η παρουσίαση χαρακτηρίζει απόλυτα τις διοικήσεις της ΕΛΟΚ από το 1995 και μετά, οι οποίες δίνουν κοντά στα δύο εκατομύρια δρχ. για την ιντερνετική παρουσία της ομοσπονδίας και του καράτε και στις οποίες το κυρίαρχο και υπεύθυνο πρόσωπο ήταν και είναι ο Γιώργος Γερόλυμπος.

Με ακρίβεια το κείμενο παρουσίασης του καράτε και της ΕΛΟΚ στην υποσελίδα Ιστορία του site www.elok.gr είναι το επόμενο και οι φωτό είναι ... προσφορά του site:

Η Ελληνική Ομοσπονδία Καράτε ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1986 από 15 συλλόγους, με την επωνυμία Ε.Ο.Ε.Κ. (Ελληνική Ομοσπονδία Ερασιτεχνικού Καράτε). Οι σύλλογοι αυτοί είχαν κατά μέσο όρο πάνω από δέκα χρόνια λειτουργίας κατά την διάρκεια της οποίας αθλήθηκαν περί τα 100.000 άτομα προετοιμάζοντας έτσι ένα μοναδικά φροντισμένο έμψυχο αθλητικό υλικό για την Ε.Ο.Ε.Κ. Το Νοέμβριο του 1987 η Ομοσπονδία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Καράτε (EKF), καθώς και της Παγκόσμιας (WKF), η οποία είναι αναγνωρισμένη από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) και την A.G.F.I.S. Η WKF έχει σήμερα 168 μέλη-κράτη και περί τα 11.420.000 αθλητές, ενώ οι αθλούμενοι ανά τον κόσμο είναι περίπου 50.000.000.

Τα έτη 1987, 1988, 1989 η Ε.Ο.Ε.Κ συμμετείχε σε Μεσογειακά και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα καλύπτοντας τα διοικητικά, μεταφορικά κι άλλα έξοδά της κυρίως από προσφορές μελών του Δ.Σ, φιλάθλων και συνεισφορές των ιδίων των αθλητών στα εισιτήρια και άλλα έξοδα των αποστολών.

Με την Γ/3800/7-2-1990 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού η Ε.Ο.Ε.Κ αναγνωρίζεται ως φίλαθλη αθλητική ομοσπονδία στην Γ.Γ.Α με έδρα την Αθήνα και το 1999 αλλάζει επωνυμία από Ε.Ο.Ε.Κ. (Ελληνική Ομοσπονδία Ερασιτεχνικού Καράτε) σε ΕΛ.Ο.ΚΑΡΑΤΕ (Ελληνική Ομοσπονδία Καράτε). Σήμερα η ΕΛ.Ο.Κ. αριθμεί 208 συλλόγους και περίπου 30.000 αθλητές και αθλούμενους.

Η λέξη Καράτε είναι Ιαπωνική και σημαίνει «άδειο χέρι». Είναι μία πολύ επιστημονική τέχνη που χρησιμοποιεί με την αποτελεσματικότερο τρόπου όλα τα μέλη του σώματος για λόγους άμυνας. Ο ύστατος σκοπός του Καράτε είναι η τελειοποίηση του χαρακτήρα μέσω επίπονης προπόνησης και αυστηρής πειθάρχησης του μυαλού και του σώματος. Εκτός από ένα εξαιρετικό μέσο αυτοάμυνας, το καράτε είναι ένας ιδανικός τρόπος άσκησης. Αναπτύσσει την δύναμη, την ταχύτητα, την συναρμογή και την ετοιμότητα και είναι γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.

Η άοπλη μάχη εμφανίζεται πριν από την καταγεγραμμένη ιστορία του ανθρώπου αλλά οι αρχαίες ρίζες της τέχνης είναι σκοτεινές και συχνά καλύπτονται από λαογραφικές παραδόσεις διαφόρων πολιτισμών του κόσμου. Διάφορες μορφές άοπλης μάχης εξασκούνταν στην Ινδία και την Κίνα, την Φορμόζα και την Οκινάουα, ένα νησί στα νότια της Ιαπωνίας. Στην Οκινάουα, η πάλη με άδεια χέρια αναπτύχθηκε για κάποιο διάστημα στα κρυφά λόγω της επιρροής των Ιαπώνων φεουδαρχών που είχαν κατακτήσει το νησί και απαγόρευαν στους υποτακτικούς τους να φέρουν όπλα. Αυτή η απαγόρευση όπλων ανάγκασε πολλούς ανθρώπους να αρχίσουν να εξασκούνται στα κρυφά σε μορφές άοπλης μάχης.

Το μοντέρνο κάρατε ξεκινά την εποχή που το Υπουργείο Παιδείας της Ιαπωνίας, τον Μάιο του 1922, ζήτησε από το Δάσκαλο Gichen Funakoshi (επικεφαλής της Εταιρείας Πολεμικών Τεχνών της Οκινάουα) να κάνει επιδείξεις καράτε στο Τόκυο. Η νέα τέχνη έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό και εισήχθη σε αρκετά πανεπιστήμια απ' όπου άρχισε να ανθεί.

Τα τελευταία χρόνια έχουν θεσπιστεί κανονισμοί για την πρόληψη των σοβαρών τραυματισμών των αντιπάλων καθώς το καράτε είναι ένα αγωνιστικό άθλημα. Οι αγώνες καράτε είναι ένα παιχνίδι αντανακλαστικών που απαιτεί εξαιρετικό χρονισμό, ταχύτητα, τεχνική, στρατηγική, αθλητικό πνεύμα και έλεγχο. Στη διάρκεια των αγώνων, όλα τα χτυπήματα, αν και εστιάζονται με δύναμη, πρέπει να σταματούν πριν την επαφή. Ενώ οι αγώνες είναι πολύ θεαματικοί, το αγωνιστικό καράτε θεωρείται από πολλούς εκπαιδευτές σαν ένα σκαλοπάτι και όχι σαν τον ύστατο στόχο της ανάπτυξης των καρατέκα.

Αυτά τα τρελά και ανήκουστα είχαν να μας πουν οι διοικήσεις της ΕΛΟΚ από το 1995 μέχρι το 2005 για το Ελληνικό Καράτε!!!

Για άλλη μια φορά οι διοικήσεις της ΕΛΟΚ, εκτός από την ανικανότητά τους να καλύψουν δημοσιογραφικά και ιστορικά της ανάγκες της μαχητικής τέχνης ή και αθλήματος, αποδεικνύουν και ότι εσκεμένα ψεύδονται ασύστολα επιδεικνύοντας ανήθικη έλλειψη σεβασμού προς τους πρωτεργάτες της δημιουργίας της ΕΛΟΚ, όσον αφορά στις ιστορικές λεπτομέρειες των πρώτων βημάτων του καράτε ως ομοσπονδίας, με στόχο τη μείωση της προσωπικής τους ευθύνης για την κακή εξέλιξη του καράτε αφενός, αλλά και για την προσωπική τους προβολή αφετέρου. Για άλλη μια φορά από τις σελίδες του karate.gr θα ενημερωθείτε για την πραγματική ιστορία του καράτε στα πρώτα του βήματα ως ομοσπονδίας, όπως την κατέγραφε το αθάνατο περιοδικό ΔΥΝΑΜΙΚΟ αρχικά και θα την καταγράφει το ακόμα πιο αθάνατο karate.gr στο μέλλον!

Κατά σειρά αναφοράς στο “ιστορικό” της ΕΛΟΚ η πραγματική ιστορία του καράτε και της ΕΟΕΚ, μετέπειτα ΕΛΟΚ, είναι η εξής:

Η ΕΟΕΚ ιδρύθηκε τον Μάιο του 1986 από 19 συλλόγους κυρίως των παραδοσιακών στυλ καράτε Σότοκαν και Γουάντο-ρύου και εγγράφηκε στα βιβλία ομοσπονδιών του Πρωτοδικείου το Σεπτέμβριο του 1986, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει απόλυτα ο Θύμιος Περσίδης και δεν μπορεί να αντιτείνεται αλλοιώτικα η σημερινή της διοίκηση, διότι τότε ήταν όλοι τους ανύπαρκτοι. Το καταστατικό της ήταν προσωπική συνεργασία του τότε προέδρου της Τάκη Μακρή και του γενικού γραμματέα της Θύμιου Περσίδη, ο οποίος και ανέλαβε ακόμα και την πληκτρολόγησή του, με την δικηγόρο της ΕΟΕΚ. Το πρώτο της διοικητικό συμβούλιο αποτελείτο από τους: ..........

Ως έδρα της, λόγω ανυπαρξίας οικονομικών πόρων, ορίσθηκε προσωρινά το γραφείο του γενικού της γραμματέα, και το “προσωρινά” αυτό κράτησε 5 χρόνια μέχρι το 1991, οπότε μεταφέρθηκε στα πρώτα της γραφεία με “πληρωμένο” ενοίκιο. Αυτά τα 5 χρόνια ο Θύμιος Περσίδης έκανε όλες τις απαραίτητες εργασίες της γραμματείας (χωρίς υπαλλήλους!) μέχρι που η ΕΟΕΚ έφτασε τους 90 συλλόγους!

Μέχρι το 1986 η ελληνική ομοσπονδία καράτε είχε τη μορφή αστικής εταιρείας και ως μέλος της παγκόσμιας International Amateur Karate Federation (IAKF) με πρόεδρο τον Hidetaka Nishiyama, έπαιρνε μέρος στους αγώνες της. Το 1986 η IAKF πέρασε μια εσωτερική διοικητική κρίση (σύγκρουση των γιαπωνέζων για τις αρχηγίες στο παγκόσμιο καράτε) και το Νοέμβριο του 1987 η ΕΟΕΚ μετά από παρότρυνση του Κεϊνοσούκε Ενοέντα, απόφαση του ΔΣ της και ενεργειών του προέδρου της και του γραμματέα της έγινε μέλος της European Karate Union (EKU) και της World Union of Karate-do Organizations (WUKO) (ακόμα δεν είχε ονομαστεί WKF, όπως ψευδώς παραπληροφορεί η σημερινή διοίκηση της ΕΛΟΚ). Η αλλαγή αυτή παγκόσμιας ομοσπονδίας, στην οποία ήταν μέλος η ΕΟΕΚ, ήταν και η μοιραία εγκατάλειψη της πλευράς του παραδοσιακού καράτε από τους συλλόγους των παραδοσιακών στυλ εκείνης της εποχής. Την ευθύνη αυτής της αλλαγής την φέρουν οι τότε τεχνικοί της ΕΟΕΚ, διότι ακολούθησαν τυφλά την υπόδειξη του

Ενοέντα. Εκείνα τα χρόνια οι διοικητικοί σέβονταν τις απόψεις των τεχνικών, διότι τους θεωρούσαν σαν την πραγματική βάση του αθλήματος. Απόδειξη ότι τότε τα περισσότερα μέλη του ΔΣ ήταν τεχνικοί, ενώ σήμερα απαγορεύεται από το νόμο η συμμετοχή τεχνικών στο ΔΣ! Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που είναι παράνομη η ΕΛΟΚ!

Η IAKF ξαναφτιάχτηκε μέσα σε ένα χρόνο με το σημερινό της όνομα International Traditional Karate Federation (ITKF) και με τον ίδιο πρόεδρο, αλλά στο μεταξύ η ΕΟΕΚ είχε πάρει το δρόμο προς το καράτε της WUKO, το οποίο δεν είχε μόνο παραδοσιακά στυλ, αλλά κάθε ... καρυδιάς καρύδι (τύπου ... τσούκου-τσούκου καράτε-δο!) από όλο τον κόσμο!

Το 1987 η ΕΟΕΚ έκανε αίτηση αναγνώρισης από τη ΓΓΑ με φάκελο που προετοίμασαν οι Τάκης Μακρής και Θύμιος Περσίδης, και ακολούθησαν τρία χρόνια πίεσης και αναμονής, έως ότου οι δύο ανωτέρω παράγοντες αρχίσουν αγανακτισμένοι τις επισκέψεις στη ΓΓΑ για την μη απάντηση στο αίτημα της ΕΟΕΚ. Στις 6 Φεβρουαρίου του 1990 βρέθηκαν διαμαρτυρόμενοι στο γραφείο του τότε Γ.Γ. Αθλητισμού κ. Στέλιου Σφακιανάκη, ο οποίος φώναξε τον αρμόδιο υπάλληλο Γιάννη Τσώλη για εξηγήσεις. Εκείνος έφερε τις αιτήσεις τριών ομοσπονδιών που κρατούσε τρία χρόνια στο συρτάρι του (γιατί !!!). Της ΕΟΕΚ, της Ελληνικής Ομοσπονδίας Παραδοσιακού Καράτε του Γιώργου Παναγιωτίδη (μέλους τότε της ITKF) και της ομοσπονδίας Οκινάουα-τε του Ζαχόπουλου. Ο Σφακιανάκης μας είπε “Ελάτε αύριο!” Πήγαμε “αύριο” και ... πήραμε την αναγνώριση της ΕΟΕΚ. Τόσο απλά κύριε ... Ορφανέ!

Από τότε η ΕΟΕΚ πέρασε από πολλά στάδια τεχνικά και διοικητικά, τα οποία θα τα δούμε στη συνέχεια, αλλά όταν το ιστορικό της ΕΛΟΚ γράφει ότι αποτελείται από 208 συλλόγους, μάλλον δεν έχει ανανεωθεί τελευταία. Αλλά πάλι, όταν διαγράφει ομαδικά 80 συλλόγους το 1996 λόγω μη συμμετοχής τους σε αγώνες (και άλλους αργότερα), δεν τηρεί μητρώο μελών, όπως βρήκε ο έλεγχος της Γραμματείας το 2001 και όταν ο Γερόλυμπος λέει ότι έχει 350 συλλόγους-μέλη, τη στιγμή που η αξιολόγηση δείχνει 100 μέλη να κατεβάζουν αθλητές στους αγώνες, ταμειακά ενήμερα να είναι 85 (μάλλον εικονικό) και να ψηφίζουν 50 και από αυτούς οι μισοί να ψηφίζουν παράνομα, σκεφθήτε για τι ομοσπονδία μιλάμε! Το άκρον άωτον της παρανομίας είναι ο υφυπουργός Ορφανός που του τα φωνάζουμε και κάνει ότι δεν ακούει ευνοώντας τον συνεργάτη του Γερόλυμπο!

Δεν πειράζει! Όταν αυτοί θα έχουν εξαφανιστεί, το karate.gr θα εξακολουθεί να υπάρχει!

Στη συνέχεια, το ξεφτέρι που έγραψε τα κείμενα στην ιστοσελίδα της ΕΛΟΚ, μας εξηγεί σε πέντε γραμμές “Τι σημαίνει Καράτε”!!! Είσαστε να σας κλαίνε και οι ... ρέγγες!!!

Όταν μάλιστα περνάμε στο “κεφάλαιο” “Οι ρίζες του Καράτε”, τότε μοιραία στο μοιρολόι μπαίνουνε και οι ... τσιπούρες!!!

Και μόνο ο τίτλος του "μοντέρνου καράτε" που κάνει η ΕΛΟΚ αποδεικνύει την αποδοχή της ύπαρξης του Παραδοσιακού Καράτε της International Traditional Karate Federation (ITKF) και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Παραδοσιακού Καράτε (ΠΟΠΚ) ως ξεχωριστού αθλήματος εκτός ΕΛΟΚ!!!

Το κείμενο, όμως, που ακολουθεί είναι ψευδές και παραπλανητικό! Η ΕΛΟΚ (και η WUKO) ισχυρίζεται ότι το καράτε της αρχίζει από την εισαγωγή του καράτε σε μερικά πανεπιστήμια της Ιαπωνίας μετά από επίδειξη του Γκιτσίν Φουνακόσι! Κάτι σαν να λέμε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ... Τούρκος!!! Όποιος το ισχυρίζεται αυτό είναι ένας κακοήθης “κλέφτης της ιστορίας”! Και η παραποίηση της ιστορίας οφείλεται στους διοικητικούς “σαλτιμπάγκους του καράτε” και του αθλητισμού, οι οποίοι βλέπουν τον αθλητισμό και τον χρησιμοποιούν για την προσωπική τους ανέλιξη σε προσοδοφόρες θέσεις!

Η αλήθεια είναι ότι το καράτε της WUKO δεν έχει καμιά σχέση με το παραδοσιακό καράτε της Ιαπωνίας και της Οκινάουα, αλλά είναι στο μεγαλύτερο μέρος του ένα μαϊμού-καράτε που φτιάχτηκε από τα διάφορα “τοπικά” ή “μεταφερόμενα” ή “αποσχισμένα” ή “κινηματογραφικά” ή "μπρουσλίδικα" ή ό,τι άλλο αυτοδίδακτα στυλ των απανταχού του κόσμου “ξερόλων” του καράτε. Ανάμεσα σε αυτούς, υπάρχουν βέβαια και λίγες σχολές και μερικοί παρασυρμένοι εκπαιδευτές παραδοσιακών στυλ, οι οποίοι με τα χρόνια και με την αλλοίωση των κανονισμών αγώνων μοιραία απομακρύνονται από τις θεμελιώδεις αρχές του αληθινού καράτε. Οι κανονισμοί αγώνων ήταν κλεμένοι και τα Κάτα κλεμένα και αυτά! Για παράδειγμα, βάλτε τον Πρόεδρο της ΕΛΟΚ κ. Ανδρέα Παπαδημητρόπουλο, 5 νταν Σίτο-ρύου, αρχηγό εκπαιδευτή της Kobe Osaka Hellas, μαθητή του αρχηγού των τεχνικών της WUKO, να κάνει Κάτα: θα αρχίσει από το ... μπαλκόνι και θα τελειώσει στην ... τουαλέτα ή στην κολώνα της ... ΔΕΗ!!!

Αυτό ήταν κάτι που δεν φαινόταν από την ίδρυση της ΕΟΕΚ, αλλά έγινε και γίνεται έντονο όσο κυλάνε τα χρόνια. Όταν φάνηκε αυτή η εξέλιξη στα πρώτα βήματα της ΕΟΕΚ, τότε τεχνικοί και διοικητικοί είχαμε πάρει απόφαση να συγκρατήσουμε από την εξαφάνιση, όσο μπορούσαμε, τις παραδοσιακές αρχές προπόνησης και βαθμολογίας νταν, δηλαδή μιλώντας για το 1990, να τις κρατήσουμε για 2-3 χρόνια, γνωρίζοντας ότι αν γινόταν συνέχεια θα ήταν κάτι αντιαθλητικό και ανήθικο εις βάρος αθλητών και συλλόγων! Και αυτό διότι, με βάση τους κανονισμούς της διεθνούς WUKO, της οποίας είμαστε τότε μέλη, είχαν καταργηθεί σε όλες τις χώρες τα στυλ και είχαν χάσει την ουσία τους και την αξία τους τα νταν, δίνοντας το απόλυτο βάρος στα αποτελέσματα των αγώνων με βάση τους κανονισμούς τους και μόνον, όπως και σε κάθε άθλημα.

Για να πάρεις μέρος σε ένα οργανωμένο άθλημα επίσημης ομοσπονδίας πολιτισμένης χώρας, δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο από το να προπονείσαι και να παίρνεις μέρος στους αγώνες του αθλήματος με τους κανονισμούς τους. Γιατί να παίρνεις νταν και να πληρώνεις τους επιτήδειους για να τα πάρεις, ενώ δεν σου χρειάζονται. Γιατί να σε καταγδύνουνε οι "τεχνικοί" για να σου δώσουν "κάρτα καταλληλότητας" για να παίξεις σε αγώνες??? Ποιό άθλημα τα έχει αυτά???

Παρ’ όλη την κατέθυνση της WUKO σχετικά με τα νταν, στην Ελλάδα εδραιώθηκε η “απάτη”, θα έλεγα, της υποτιθέμενης ύπαρξης των στυλ και των νταν μόνο και μόνο για τον έλεγχο των τεχνικών από ορισμένους διοικητικούς και των συλλόγων και αθλητών από τους τεχνικούς και τους διοικητικούς! Ένα σύστημα απάτης ιστού αράχνης αισχροκέρδειας και απειλής, τύπου "πυραμίδας", που κρατάει αιχμάλωτους τους πάντες στα χέρια του ενός! Απόδειξη για όλα αυτά είναι το ότι σε κανένα άλλο ελεύθερο άθλημα δεν υπάρχει τέτοιου είδους εξάρτηση και απειλή: Αν υπακούς χωρίς αντιρρήσεις, παίρνεις νταν που σου ανοίγουν επαγγελματικούς δρόμους, ενώ αν δεν υπακούς, καταστρέφεσαι απόλυτα!

Καμία σχέση λοιπόν δεν έχει η ΕΛΟΚ με το καράτε της Ιαπωνίας εκτός ... από τη λέξη καράτε που είναι Ιαπωνική! Και ατράνταχτη απόδειξη αυτού είναι ότι το καράτε όσων συμμετέχουν στην ΕΛΟΚ σταματάει εκεί και ποτέ δεν θα πάει παραπέρα! Το γιατί είναι επίσης απλό: διότι δεν θέλουν να πάνε παραπέρα, δεν μπορούν να πάνε παραπέρα, δεν ξέρουν τι υπάρχει παραπέρα, δεν θα μάθουν ποτέ τι υπάρχει παραπέρα!

Σε επόμενο άρθρο θα βρείτε τα πραγματικά πρώτα βήματα της ΕΟΕΚ, όπως τα “βημάτισαν” τα πρώτα ονόματα της ΕΟΕΚ και όχι όπως τα παρουσιάζουν οι σημερινοί διαστρεβλωτές της αλήθειας! Και αυτό γιατί η ιστορία πρέπει να γράφεται σωστά, κυρίως όταν γράφεται από λαό για τον οποίο η ιστορία είναι ιερή!