karate.gr: 15 - Αθλητικά Θέματα
|
Πρώτη δημοσίευση 29/4/2008. |
|
Αν συμφωνείτε με τις αλήθειες αυτής της ιστοσελίδας, διαδώστε την με Link μέσω δικών σας στο Facebook, Twitter, κτλ.! |
||
Από την εφημερίδα “Πρώτο Θέμα”:
... και στην κορφή ... κανέλλα!
Όταν όχι μόνο αισθανόμουν αλλά και ήμουν έφηβος (εδώ και 45 χρόνια) είχα πάει σε παλιό κινηματογράφο του προαστίου που ζούσα για να δω ένα καουμπόικο. Τυπικά πήρα το πρόγραμμα για να το διαβάσω από περιέργεια πριν το πετάξω. Όταν όμως το διάβασα, δεν το πέταξα αλλά το κράτησα μερικές μέρες για να το δείχνω στην παλιοπαρέα και να ξελιγωνόμαστε στα γέλια. Έδειχνε να ήταν διατυπωμένο από την αγράμματη καθαρίστρια και ταξιθέτρια του κινηματογράφου και ναι μεν το έργο ήταν μάπα και έφυγα στη μέση, αλλά το πρόγραμμα ήταν εξαίσιο και ήθελε κορνίζα! Φυσικά και δεν το θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια, αλλά θα κάνω μια προσπάθεια να αποδώσω εκείνη τη διατύπωση, που ήταν κάπως έτσι:
«Ο Πέτρος ανδρώθηκε δουλεύοντας σκληρά στο ράντσο του Μπομπ Λάιονιζ, όπου έγινε γρήγορος στο πιστόλι. Όλοι στο σαλούν τον φοβόντουσαν και ξεκίνησε να βρει τη χαμένη αδερφή του, που είχαν βιάσει και απαγάγει οι ινδιάνοι όταν ήταν 12 χρονών. Ο λοχαγός Τζέρυ Κάπιτολ ερωτεύτηκε τη Σούζυ και μονομάχησε με το Πέτρινο Τόμαχοκ για να την ελευθερώσει και όταν ένα βέλος του τρύπησε την καρδιά ο Σέρμαν ζήτησε εξηγήσεις από το Καθιστό Βουβάλι, που κάπνιζε την πίπα της ειρήνης με τον στρατηγό Κλάρενς για να σώσει τους Σιού από τη σφαγή. Οι Απάτσι έκαψαν τη νύχτα το οχυρό, αλλά ο Τζόν Γουέιν πρόλαβε και έσωσε τη χαμένη αδερφή του και τη μητέρα του, που ήταν ερωμένη του στρατηγού, και έφυγαν δυτικά για μια νέα ζωή στο ράντσο της θείας του.»
Αν τα ανωτέρω σας φαίνονται φυσιολογικά, σας πληροφορώ ότι κανένα από τα παραπάνω πρόσωπα δεν έπαιζε στο έργο και ή όλη υπόθεση ήταν τελείως διαφορετική! Το πρόγραμμα αφορούσε σε άλλο έργο ή σε κανένα έργο! Ήταν ένα άσχετο κείμενο γραμμένο από άσχετο άνθρωπο για άσχετο έργο!
Το προηγούμενο πρόγραμμα του καουμπόικου μου το θύμισε έντονα το επόμενο άρθρο του Θέμου Αναστασιάδη στο "Πρώτο Θέμα" της 13-4-2008, το οποίο πάσχει έντονα από λογική συνέπεια. Το παραθέτω με την παρατήρηση ότι εγώ «δεν είμαι επαγγελματίας δημοσιο-γράφος» και παντογνώστης όλων των θεμάτων της δημόσιας ζωής, αλλά είμαι «πολίτης δημοσιο-γράφος» μοναδικά ειδικός επί ορισμένων θεμάτων δημοσίου ενδιαφέροντος και γι’ αυτό και παίρνω το θάρρος και γράφω γι’ αυτά! Με αυτή μου την ιδιότητα παίρνω και το θάρρος να γράψω ότι κάθε φράση του επόμενου άρθρου είναι και μια ιδιόμορφη ασυναρτησία και κοτσάνα και τέτοια συμπυκνωμένη «κοτσανο-γραφία» οπωσδήποτε ΔΕΝ αποτελεί δημοσιογραφία!
Θέμος
Αναστασιάδης
13
Απριλίου 2008
Δεν μ’ ενδιαφέρουν ούτε οι άσχετοι, οι οποίοι πιστεύουν ότι υπάρχει πρωταθλητισμός χωρίς ντόπινγκ, ούτε οι «εμβρόντητοι» που τάχα μου δεν υποψιάστηκαν ποτέ πως κάποιοι εθνικοί μας θρίαμβοι ήταν κάτι παραπάνω από «φυσιολογικοί», ούτε τα κοράκια που θέλουν να σκίσουν τον Ιακώβου και τους πρωταθλητές μας μόνο και μόνο για την ηδονή που νιώθουν όταν κατακρεουργούν ένα είδωλο. Καθότι (και πώς να το κρύψωμεν, άλλωστε) η μέγιστη χαρά του Έλληνα από αρχαιοτάτων χρόνων είναι να γκρεμίζει τους «ημίθεους» θνητούς που ο ίδιος ανέβασε στους εφτά ουρανούς. Πρόκειται για εθνικό βίτσιο, το οποίο πολλαπλασιάζεται από τη διαστροφή των media, και ειδικά της TV. Το θέμα τους δεν είναι -και ούτε θα είναι ποτέ το τι… αναβολικά δίνουν στα παιδιά μας, όπως παπαγαλίζουν υποκριτικά.
Η χαρά τους είναι να κανιβαλίσουν τον Ιακώβου, όπως έκαναν κατά πλειοψηφία με τον Κεντέρη και τη Θάνου, καταστρέφοντας τις καριέρες τους, και όπως -ΤΟ ΥΠΟΓΡΑΦΩ- θα έκαναν εν ψυχρώ και για τον Πύρρο Δήμα, τον Ότο Ρεχάγκελ ή τα παιδιά που σήκωσαν το Πανευρωπαϊκό, αν τους δινόταν η ευκαιρία. Μια απλή ένδειξη, χωρίς απόδειξη, πόσο μάλλον καταδικαστική απόφαση. Είναι μια κρεατομηχανή, η οποία κάθε μήνα ή κάθε βδομάδα θέλει δύο-τρία θύματα να τα πετάξει στην αρένα, να ορμήξουν πάνω τους τα λιοντάρια, μόνο και μόνο για να παραληρούν από κάτω τα πλήθη.
Η χειρότερη «ντόπα» απ’ όλες είναι η κατευθυνόμενη «ενημέρωση» της συμφοράς, οι προκάτ τηλεδίκες, με τους ίδιους άσχετους παντογνώστες των «παραθύρων» να κατασυκοφαντούν ή να μπουρδολογούν υπνωτίζοντας την κοινή γνώμη. Θέλουν τον κόσμο απλό παρατηρητή, να κάθεται και να χάσκει επειδή έτυχε (;) κι έπιασαν κάποιους δικούς μας με τα ίδια αναβολικά που παίρνουν και όλοι οι άλλοι, να κακολογεί συνολικά τους πρωταθλητές μας επειδή τυγχάνει και παίρνουν κάνα μόριο για… Εισαγωγικές ή για να γίνουν… υπολοχαγοί Νατάσες στο Δημόσιο και να μεμψιμοιρεί με απλές υποψίες ότι «όλα είναι στημένα» ικανοποιώντας την έμφυτη συνωμοσιολογία μας. Εγώ γουστάρω τους πρωταθλητές μας. Στην Άρση Βαρών, στον Στίβο, στο Ποδόσφαιρο, στο Μπάσκετ, όπου εν πάση περιπτώσει μας έκαναν υπερήφανους.
Ποιος άλλος εκτός από τους ανθρώπους του αθλητισμού, τους ίδιους τους αθλητές μας, μας έδωσε χαρές, νίκες και ψυχική ανάταση τις τελευταίες δεκαετίες; Από την Πατουλίδου μέχρι τον Πύρρο Δήμα και από το Πανευρωπαϊκό έως… το Παγκόσμιο, με το καλό, αυτά τα πρότυπα μας «ντοπάρισαν» (με την καλή έννοια) και μας κράτησαν όρθιους όταν όλα πήγαιναν κατά διαόλου. Μπορεί κάποιοι να έκαναν χρήση παράνομων ουσιών και να μην ανακαλυφθούν ποτέ δημοσίως. Θα το πληρώσουν όμως -ή το έχουν ήδη πληρώσει, να ξέρετε- οι ίδιοι με την υγεία τους. Κάποιοι άλλοι την «πάτησαν» ή τους την «έστησαν» και συνελήφθησαν, διασύρθηκαν, εξοντώθηκαν.
Υπάρχουν και εκείνοι που κάνουν μπίζνες και μόνο μπίζνες, εκμεταλλευόμενοι την ευγενή άμιλλα που υπάρχει μεταξύ των νέων παιδιών, και κάποια «λαμόγια»πολιτικοί που έστησαν ολόκληρη καριέρα πάνω τους. Όλα μα όλα τα κακά που μπορεί να υπάρχουν στον αθλητισμό και στον πρωταθλητισμό δεν παραγράφουν τις χαρές που μας έδωσαν. Γι’ αυτό και λέω: Δεν μ’ ενδιαφέρουν οι «παράγοντες» και οι «ομοσπονδίες». Να Κόψουν τον λαιμό τους. Κάτω τα χέρια από τους πρωταθλητές μας! Αν έσφαλαν, δώστε τους την ευκαιρία να το διορθώσουν αξιοπρεπώς. Το αξίζουν άλλωστε. Αν όχι, αν έπεσαν θύματα, μην τους παραδώσετε στα θηρία, τα οποία, ως γνωστόν, για να «θάψουν» τον Κεντέρη και τη Θάνου κόντεψαν να τινάξουν ολόκληρους Ολυμπιακούς Αγώνες στον αέρα. Τα θέματα που παίζονται εν όψει Πεκίνου είναι πολύ σημαντικότερα από αυτά που έχουν έρθει στην επιφάνεια.
Και φυσικά, πολύ σημαντικότερο είναι αυτό που έχουμε πρωτο-σέλιδο. Ότι δίνουν ανεξέλεγκτα αναβολικά ακόμη και για απλούς σχολικούς αγώνες – να μην πούμε και για τις εξετάσεις στα σχολεία, όπου για να αντεπεξέλθουν τα παιδιά στην πίεση ενός ηλίθιου εκπαιδευτικού συστήματος παίρνουν ποικίλες ουσίες. Άσε τα απλά ναρκωτικά…
Αρχική Επικαιρότητα Αθλητικά Θέματα .